- ἀοιδός
- ἀοιδός [pron. full] [ᾰ], ὁ, ([etym.] ἀείδω)A singer, minstrel, bard, Il.24.720, Od.3.270, al., Hes.Th.95, Op.26, Sapph.92, etc.;
ἀ. ἀνήρ Od.3.267
;θεῖος ἀ. 4.17
, 8.87, al.;τοῦ ἀρίστου ἀνθρώπων ἀ. Hdt.1.24
;πολλὰ ψεύδονται ἀ. Arist.Metaph.983a4
: c.gen., γόων, χρησμῶν ἀοιδός, E.HF110, Heracl. 403; πρᾶτος ἀ., of the cock, Theoc.18.56.2 fem., songstress,πολύϊδρις ἀ. Id.15.97
; of the nightingale, Hes.Op.208; of the Sphinx, S.OT36, E.Ph.1507 (lyr.);ἀοιδὸς Μοῦσα Id.Rh.386
(lyr.).3 enchanter, S.Tr.1000.II as Adj., tuneful, musical,ἀοιδοτάταν ὄρνιθα E.Hel.1109
(lyr.), cf. Theoc.12.7, Call.Del.252, IG12(2).443.2 [voice] Pass., = ἀοίδιμος, famous,πολλὸν ἀοιδοτέρη Arcesil.
ap. D.L.4.30.III = εὐνοῦχος, Hsch.; cf. δοῖδος.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.